-
1 hochgehen
hoch|gehen1) (fam: nach oben gehen)[die Treppe/Stufen] \hochgehen pójść na górę [po schodach/stopniach]den Berg \hochgehen wspinać [ perf wspiąć] się na szczyt góry2) (fam: detonieren)etw \hochgehen lassen zburzyć coś3) (fam: in die Luft gehen) Ladung: eksplodowaćjdn/etw \hochgehen lassen wsypać kogoś ( pot) -
2 wpadać
wpadać (-am) < wpaść> (wpadnę) hineinfallen; powietrze hereinkommen; oczy, policzki einfallen; (wbiec) hereinstürzen, hineinstürzen; (zostać wykrytym) fam. auffliegen, erwischt werden; (zajść w ciążę) fam. ungewollt schwanger werden; (odwiedzić) vorbeikommen, vorbeischauen (do G bei D);wpadać w pułapkę in die Falle gehen (a fig);wpadać pod samochód unters Auto kommen;wpadać na drzewo gegen einen Baum fahren;wpadać na pomysł auf eine Idee kommen;wpadać na ślad auf die Spur kommen;wpadać w nałóg süchtig werden;wpadać k-u w ręce in jemandes Hände geraten;wpadać w kłopoty in Schwierigkeiten geraten;wpadać jak po ogień fam. auf einen Sprung vorbeikommen;coś mi wpadło do oka mir ist etwas ins Auge gefallen;
См. также в других словарях:
odkryć — dk Xa, odkryćkryję, odkryćkryjesz, odkryćkryj, odkryćkrył, odkryćkryty odkrywać ndk I, odkryćam, odkryćasz, odkryćają, odkryćaj, odkryćał, odkryćany 1. «odsłonić to, co było zakryte; uczynić coś widocznym» Odkryć twarz. Odkryć garnek, pudełko,… … Słownik języka polskiego
wykryć — dk Xa, wykryćkryję, wykryćkryjesz, wykryćkryj, wykryćkrył, wykryćkryty wykrywać ndk I, wykryćam, wykryćasz, wykryćają, wykryćaj, wykryćał, wykryćany 1. «uczynić wiadomym, ujawnić rzecz, o której się nie wiedziało, która była tajna, ukryta» Wykryć … Słownik języka polskiego
